Vorige week vrijdag, 22 september 2017, overleed Teus Verhoeven, de bekende Biesboschschilder en lid-van-het-eerste uur van onze vereniging. Vele jaren lang verzorgde hij de rubriek ‘Zoekplaatje’ in ons viermaandelijkse tijdschrift Effe Lùstere. Ook heeft hij belangeloos pentekeningen gemaakt én de aquarellen voor onze kaartenserie ‘De vijf bruggeskes’. Het heengaan van Teus is een groot verlies voor Werkendam en de Biesbosch, en ook als vereniging zullen we zijn talent missen. We wensen zijn vrouw Sieneke en zoon Lammert veel sterkte toe.
Hannie Visser, oud-voorzitter van onze vereniging, schreef een In Memoriam op haar blog. Met haar instemming nemen we dit over op onze site.
***
De Biesboschschilder Teus Verhoeven (75 jaar) is vrijdag overleden. Vele malen mocht ik hem interviewen in de afgelopen jaren. Teus was een veelzijdig man, naast schilderen speelde hij in zijn jonge jaren basgitaar in diverse bandjes en hij kon smakelijk vertellen. De Biesbosch was zijn lust en leven, ontelbare schilderijen maakte hij van het gebied in zijn atelier achter in de Zandwei. In september 2014 mocht ik hem nog interviewen, samen met Ad Dubbeldam uit Hank, ook hij is inmiddels overleden. Samen trokken ze er vaak op uit om in de Biesbosch te schilderen. Nog later heb ik hem nog geïnterviewd over zijn liefde voor muziek.
In 2013 en 2014 was Teus een tijdje uit de running vanwege zijn gezondheid, maar voorjaar 2014 begon hij weer te schilderen. “Een half jaar lang heb ik niet geschilderd omdat ik niet in orde was, maar dit voorjaar ben ik weer begonnen. Als ik de natuur zie, moet ik weg, dat zit in mijn lijf. Daarom is het fijn dat we weer samen op pad gaan”, zo vertelde Verhoeven terwijl hij met zijn penseel de contouren van een boom in de uiterwaard op het doek schilderde. Hij noemde zich een realistisch schilder. “Maar kunstschilder Paul Klee zei al eens: ‘Het is niet mijn taak om alles te schilderen wat je ziet. Daar heb je een fototoestel voor’. Ik ben zelf baas over mijn schilderijen. We gaan vaker samen op pad, ook weleens naar de Groesplaat bij die vogelkijkhut. Weet je dat die verkeerd staat, je kijkt uit op de dijk en niet op de toren van Gorinchem. En natuurlijk de Biesbosch, maar die is de laatste jaren wel erg veranderd.” Toch noemde Verhoeven de Biesbosch nog altijd ‘een levend schilderij’. En gezien de vele doeken die hij maakte van het gebied, zou een tentoonstelling in het Biesbosch MuseumEiland zeker op zijn plaats zijn.